In tranen
De ontstaansgeschiedenis van deze Amerikaanse wereldleider in de productie van ‘soft-surfaced modular floorcoverings’ (voor het gemak: tapijttegels) is er een van een succesvolle ondernemer die aan de vooravond van zijn pensioen een openbaring krijgt, geïnspireerd door het boek The Ecology of Commerce (1993) van Paul Hawken. Dit boek komt binnen als een ‘speer in de borst’ bij oprichter en CEO Ray Anderson. Plotseling realiseert hij zich dat de manier waarop zijn bedrijf tot dan toe gewerkt heeft, volledig onbewust van de ecologische impact op haar omgeving, onbestaanbaar en ondraaglijk is geworden. Ray barst naar eigen zeggen letterlijk in tranen uit bij het lezen van Hawkens boek.
Mission Zero
Van de ene op de andere dag besluit hij dat het anders moet en ontwikkelt hij zijn nieuwe visie om het eerste bedrijf te worden dat door middel van daden laat zien aan de gehele industriële wereld wat duurzaamheid inhoudt en daarmee een herstellende werking heeft. Interface heeft zich verbonden aan Mission Zero™: “our promise to eliminate any negative impact Interface has on the environment by 2020”. Om dit doel te bereiken heeft Interface zeven actiepunten geformuleerd:
- Elimineer afval: verwijder alle vormen van afval op elk vlak van ons bedrijf;
- Zorg voor goedaardige uitstoot: verwijder giftige stoffen uit producten, voertuigen en fabrieken;
- Gebruik uitsluitend duurzame energie: laat alle bedrijfsgebouwen draaien op 100 procent schone energie;
- Maak de cirkel rond: herontwerp processen en producten zodanig dat alleen recyclebare en biologische materialen gebruikt worden;
- Zorg voor efficiënt transport: regel transport van mensen en goederen zodanig dat uitstoot en afval geminimaliseerd en zelfs verwijderd worden;
- Vergroot het bewustzijn van belanghebbenden: zorg voor een cultuur waarin duurzaamheid vanzelfsprekend is evenals het verbeteren van de levens en omstandigheden van al onze belanghebbenden;
- Herontwerp zakendoen: bedenk een nieuw business model dat de waarde van duurzaam ondernemerschap laat zien en ondersteunt.
Idealisme loont
Om afval te beperken (actiepunt 1) lag het voor de hand dat Interface al haar afgedankte tapijttegels ging inzamelen en hergebruiken. Daarvoor diende niet alleen de logistiek verregaand opnieuw te worden vormgegeven, maar ook de productietechnieken. Het bedrijf moest flink investeren om dit voor elkaar te krijgen, iets wat ze eerder nooit overwogen laat staan gedaan zouden hebben. Toen logistiek en productie eenmaal vernieuwd waren en alle eigen afgedankte materialen opnieuw gebruikt konden worden, besloot Interface ook alle afgedankte tapijten van andere producenten in te zamelen en te hergebruiken. Zo sloeg het bedrijf drie vliegen in een klap. Allereerst wisten ze hun eigen afval tot vrijwel nul te reduceren. Dat deden ze vervolgens ook met het afval van andere producenten. Bovendien hoefde het bedrijf nu nauwelijks ruwe grondstoffen te kopen wat een enorme besparing opleverde. Wat begon als een door idealisme en verantwoordelijkheid gedreven plan bleek tevens een lucratief plan te zijn.
Dikke waarde
Interface is voor mij een mooi voorbeeld van zakendoen volgens het uitgangspunt van de betekeniseconomie om louter dikke waarde te (willen) produceren waarbij allerhande verborgen en expliciete kosten geminimaliseerd worden en zowel samenleving als bedrijf erop vooruitgaan.
Recente reacties